„Chorzowski Rynek noleży do nojbarzij newralgicznych kōmunikacyjnych pōnktōw katowskigo wojewōdztwa” – pisała we połowie 70. lot Trybuna Robotniczo. Rozwiōnzania? Nojprostsze. Wyburzynie sporyj czynści zabudowy strzōdmieścio, w tym cynnych secesyjnych kamiynic. W dalszyj perspektywie – naznaczynie miasta na dycki – przetniyńcie go estakadōm. Ôtwarli ja 22 lipca 1979 r. we nojważniyjsze świynto PLR-u. Chorzowioki ôstali pozbyci rynku? Niy szkodzi. Pech ôd Chorzowa to bōł fakt, iże stoł na drōdze do dobrobytu ôd Ludowyj Polski.

Funkcyje reprezentacyjnego placu prziwrōciyli dopiyro w 2019 r., po przebudowie, co twała dwa lata. Pod estakadōm wybudowali pawilōny, co w nich sōm m.in. lokale, sklepy, galeryjo i informacyjny pōnkt. Zainstalowali podświytlano fōntana, ławy, zice i postawiyli scyna. Na rynek wrōciyły tyż… egzotyczne palmy, co je idzie podziwiać na wiosna i lato.

Tak, jak zmiynioł sie chorzowski rynek, zmiyniały sie tyż jego miana. Plac powstoł przeca za Rynek (Ring), ôd 1935 roku to bōł plac Marszałka Józefa Piłsudskiego, w czasie II światowyj wojny Adolf Hitler-Platz, niyskorzij Plac 1 Maja, a ôd 1992 roku zaś to je po prostu Rynek.