Ewa Swoboda, najszybsza śląska i polska sprinterka lubi dobre jedzenie, długie pazury oraz oldskulowe dziary

Kobiety biegają w dość kusych strojach – topach i właściwie majtkach. Zawsze się zastanawiałam, czy bieganie w „stroju kąpielowym” wam przeszkadza czy pomaga?
Uważam, że nasze stroje nie są takie skąpe. Niektóre dziewczyny biegają w tak kusych, że czasem robi się to niesmaczne. Przecież kibice przyjeżdżają na zawody, żeby oglądać jak ktoś biega, a nie coś innego. Ale ja ogólnie się dobrze w tym czuję. Po co się wstydzić? Wszyscy mamy to samo.

Macie pod strojami sportowymi coś jeszcze? Bieliznę?
Jedni mają, inni nie mają. Jedne dziewczyny noszą topy, dodatkowe majtki i dopiero strój. Jedne startują bez niczego pod spodem. To zależy od konkretnej osoby, jak się czuje w danym stroju sportowym.

Ostatnio tenisistki wywalczyły sobie, że w Wimbledonie mogą pod obowiązkowo białym strojami nosić ciemną bieliznę. Dzięki temu nie muszą się stresować, że przez białe spodenki może im przecieknąć krew w czasie okresu. Czy to jest też problem w przypadku lekkoatletek? Nie tylko estetyczny, ale też związany z formą fizyczną. Wiadomo, że na początku okresu można się czuć fatalnie, boli brzuch, człowiek jest rozbity.
Jest to problem, bo jak dzień przed zawodami dostaniemy okresu, to po prostu to nas wybija z przygotowania do startów. Niektóre dziewczyny w ogóle nie mają dolegliwości, inne nie umieją się ruszyć z łóżka – jak w przypadku reszty kobiet. Ale ja na swoim przykładzie wiem, że jak dostanę w dzień startu okres, to jest „po ptokach”. Po prostu nie ma się siły, wszystko boli. Niestety tego się nie przeskoczy. To jest przykre, bo pracuję dużo, dużo, dużo, a tu przychodzi okres i tak naprawdę nie możemy pokazać tego, co wytrenowałyśmy, co sobie wypracowałyśmy.

Pracujesz od początku z trenerką, z kobietą. Co ci to daje?
Uważam, że w kobietach siła. Ja zawsze będę za kobietami i bardzo się cieszę, że moja trenerka jest kobietą i że potrafiła mnie wyprowadzić na taki poziom. No i też rozumie troszeczkę więcej, no bo wie, że tu humorki, tu okresy, tu coś, tu puchniemy. A facet trener myślę, że spytałby dlaczego jesteś taka gruba znowu. Niektórym się lepiej trenuje z facetami, mnie lepiej z kobietą.

Pracujecie długo razem, 13 lat. To kawał czasu. Trenerka to dla ciebie taka druga mama?
Tak, to jest druga mama. Czasem z nią spędzam więcej czasu niż z właściwą mamą, bo jak gdzieś idziemy na zawody, na obozy, na mistrzostwa świata, to ona jest obok mnie.

Twoja mama z trenerką się przyjaźnią?
Znają się dobrze po tylu latach, ale to nie jest jakaś bliska znajomość, raczej na poziomie koleżeńskim tylko.

Rodzice ci kibicują? Zbierają wycinki z gazet?
Nie, wycinki to ciocia i wujek. Rodzice kolekcjonują moje medale i puchary, bo zawsze im daję jak wygram jakąś statuetkę albo cokolwiek przywożę z zawodów, to wszystko idzie dla rodziców. Mamie zawsze daję kwiaty i wszystko tam stoi na kredensie i w komodzie. To takie podziękowanie ode mnie dla nich, że są i zawsze mi kibicowali, w dobrych i złych czasach, bo przecież nie ma tak, że zawsze jest super. Są wzloty i upadki, a rodzice nigdy we mnie nie zwątpili. Nie raz sprzedali mi takiego motywacyjnego, pozytywnego kopa.

Rodzice mieszkają w Żorach?
Tak.

Ty też?
Tak, ja jeszcze mieszkam w Żorach. Gdzieś tam kiedyś, może pójdę w świat dalej, chociaż bardzo dobrze mi się tu mieszka, jest spokojnie i cicho. Ja sobie szanuję bardzo ciszę i spokój. Lubię las, zieleń.

Widzę na Twoim Instagramie, że często trenujesz w Katowicach, na stadionie AWF-u.
Tak, bo tutaj w Żorach nie ma gdzie trenować. Trenuję też na stadionie w Mikołowie, bo tam jest niebieski tartan. By ćwiczyć muszę jeździć z Żor właśnie do Mikołowa albo Katowic. W sumie codziennie trenujemy albo w jednym albo w drugim mieście. Gdy jest sezon halowy to jeździmy do Ostrawy na halę. Niby wszędzie z Żor mam niedaleko, ale jednak trzeba codziennie gdzieś jechać.

Chciałam pogadać też o Twoich tatuażach i pazurach, bo wyróżniasz się dziarami i długimi paznokciami.
One są długie? (Ewa prezentuje tipsy z różowo-łososiowo-fioletowymi esami floresami) Trzeba się przyzwyczaić po prostu. Ja tymi jestem w stanie wszystko zrobić. A dodatkowo jakby ktoś mnie chciał zaatakować, to mam ekstra broń (śmiech).

Ale po co ci te wypasione paznokcie właściwie?
Nie lubię swoich dłoni bez paznokci, bo już długo, bardzo długo, noszę paznokcie, a teraz jeszcze trafiłam na bardzo fajną dziewczynę, która znosi moje różne pomysły paznokciowe. Nieraz narzeka, że są za długie, ale i tak mi je robi.

Sama wymyślasz sobie wzory czy kolory paznokci?
Tak, albo na Instagramie czy w internecie. Ostatnio mam fazę na fiolet, więc wpisuję „fioletowe paznokcie” i się inspiruję. Pewnie po lecie wrócą u mnie czarne paznokcie.

Takie długie pazury nie przeszkadzają w treningach, w bloku startowym?
W ogóle. Zawsze jak Ewelina robi mi paznokcie, to sprawdzam (tu Ewa prezentuje ręce złożone do bloku) czy mi się haczą. To wszystko jest sprawdzone i przetestowane na torze. To jest zresztą największa długość, jaką mogę mieć, bo później to już nie wygląda estetycznie.

Wróćmy do tatuaży. Pamiętasz swój pierwszy?
Tak. To ta duża róża na prawym udzie. W sumie to mój największy tatuaż był moim pierwszym. Zrobiłam go w 2015 roku, nie miałam nawet 18 lat wtedy.

Rodzice się zgodzili?
Tak, nawet tata ze mną pojechał do studia tatuażu. Moi rodzice i mój brat mają tatuaże, oczywiście ja mam ich najwięcej (śmiech)

Dlaczego chciałaś sobie zrobić tatuaż? Jaka była twoja motywacja? Podobały ci się takie rysunki na ciele?
Pierwszy tatuaż był kwestią bardziej estetyczną, chciałam nim zakryć bliznę. A potem tak mi się to spodobało, że już poszło. Mam dziś sporo dziar, ale pewnej granicy nie przekroczę. Na szyi i na twarzy nigdy sobie nie zrobię tatuażu.

Są tatuaże, które coś specjalnego znaczą?
Każdy coś znaczy. Może nawet czasem nie umiem wytłumaczyć, co. Tutaj na przykład (Ewa pokazuje przegub ręki) te kropki to są najważniejsze osoby w moim życiu. Niestety jedna się wysypała i jest w trakcie usuwania. Jest tatuaż wyrażający miłość dla mamy i taty.

A co wyraża ten tatuaż na lewej nodze ze słowem „Ała”?
To jest długa historia. Zrobiłam ten tatuaż gdy miałam kontuzję w 2021 roku. Ale to też tytuł płyty rapera Ten Typ Mes. Więc dużo znaczeń było do tego jednego tatuażu. Myślę jednak, że to tatuaż XD jest taki najbardziej wyrazisty (Ewa pokazuje na mały napis na prawej kostce), chociaż jest najmniejszy, ale wiadomo, XD wyraża więcej niż tysiąc słów.

Planujesz już kolejne dziary?
Tak.

Sama masz na nie pomysły?
Jak mam iść do mojego tatuażysty, to pytam go najpierw: co tam masz, on mi wysyła, ja mówię: dobra, to dawaj, robimy to. Chociaż czasami też ja sobie wymyślam co chcę mieć.

Masz ulubionego tatuażystę?
Tak. Tylko u jednego się dziaram teraz. Miałam kilka prób szukania swojego stylu. Jak już znalazłam ten jeden, to chcę mieć już tatuaże tylko w tej oldschoolowej stylistyce.

Jakbyś mogła tej młodziutkiej Ewie sprzed 13 lat sprzedać jakąś złotą radę, to jaka by ona była?
Myślę, że sportowo to nic. Chciałabym ją po prostu ostrzec przed złymi ludźmi i przed całą fałszywością świata. By prostu wszystkim nie ufała.

Ty się na kimś tak bardzo zraziłaś?
Dużo razy. Wiadomo, że jak gdzieś o kimś słychać, to niektórzy wracają, potem znikają. Trzeba po prostu sobie rozgraniczyć znajomości z przyjaciółmi, których tak naprawdę mam czworo (jedną przyjaciółkę od podstawówki plus dwie kolejne i jednego przyjaciela). I tak sobie żyjemy w takim hermetycznym gronie. Wolę być zamknięta.

Czyli nie jesteś, jakby się mogło wydawać, osobą chętnie nawiązującą znajomości, wesołą, otwartą, energiczną?
Ja jestem wesoła i energiczna, ale jeśli chodzi o bliższe relacje, taką prawdziwą przyjaźń, to zostawiam to dla sprawdzonych ludzi czy dla rodziców, których uważam za moich przyjaciół. Nie dla byle kogo. Bo potem bardzo łatwo jest, myślę, że z tego skorzystać i wykorzystać.

Zauważyłam, że wykonujesz znak krzyża przed startem.
Tak.

To ci w jakiś sposób pomaga? Czy to jest tylko taki gest?
Dobre pytanie. Ogólnie jestem wierząca, ale na co dzień się nie modlę. Za to czasami rozmawiam z już nieżyjącymi babcią, dziadkiem, nawet z moim pieskiem. I myślę, że gest przeżegnania się jest bardziej adresowany do nich, tam w górze. To jest taki też spokój po prostu, nie na pokaz. Przecież nie pójdę do zakonu.

Ktoś kiedyś powiedział, że sprinterzy muszą mieć w sobie takie ADHD, muszą być nadpobudliwi trochę. To prawda?
A po co? Po co mam tracić energię? Jedni są tacy, jedni są spokojni, ale wydaje mi się, że bardziej wychodzi tym spokojniejszym ludziom, niż tym szalonym. To tak samo jak w walkach bokserskich czy MMA. Im bardziej ktoś przed walką pajacuje, tym potem bardziej dostaje. Lepiej energię skumulować w sobie niż ją wyrzucać niepotrzebnie na zewnątrz.

Ty jesteś energiczna jak już dobiegniesz na metę. Widać, że naprawdę cieszysz się z biegu, z wyniku.
Wtedy opadają emocje i można w końcu je uwolnić. Jest luz, jest tak mięciutko na serduszku, że jest fajnie, nic się nie stało. Po każdym biegu cieszę się z tego, że jestem cała. Bo to już ten wiek… Trzeba dbać o zdrowie i cieszyć się, że ono jest, bo kiedyś go może zabraknąć.

Przed chwilą zauważyłaś fajny samochód, który zaparkował koło nas. Kręcą cię auta? Bo twoje jest takie odpicowane, czyste.
Ale niepoodkurzane (śmiech). Ale tak, ja bardzo lubię samochody. Ja nawet nie wiem, czy nie wolałam się bawić samochodzikami, jak byłam mała, niż lalkami. Gdy byłam dzieckiem, jeździliśmy z rodzicami na rajdy samochodowe. Lubię szybkie samochody, lubię ładne samochody. No i sportowe samochody.

Ten jest dosyć usportowiony chyba?
Taki akuratny. 250 koni tylko ma. Oczywiście trzeba zachować w tym wszystkim spokój. Nie można za szybko jeździć, bo można umrzeć. Lubię jak brzmi silnik mojego auta, jak dobrze się prowadzi, jak wygląda.

Czujesz moc pod kopytem?
Tak, chociaż ten samochód jest trochę babciny w porównaniu do wcześniejszego. Ale tamten się zepsuł, częściej stał u mechanika niż jeździł.

Ostatnio zagrałaś w reklamie banku Crediy Agricole. Goniła cię tam inflacja.
Ale uciekłam (śmiech)

Dobrze się czujesz przed kamerą? Czy to raczej zajęcie, które nie bardzo cię kręci?
My jako sportowcy jesteśmy przyzwyczajeni do kamer, więc sama kamera mnie nie peszy. Ale konieczność grania, nawet samej siebie, to już nie dla mnie. Będę mieć fajne wspomnienia z tego planu, nowe doświadczenia, ale aktorką chyba raczej nie będę. Chociaż może mi się coś tam odmieni za kilka lat, ale to jest ciężki zawód.

Zmęczyło cię to?
Zmęczyło mnie, chociaż nagrywaliśmy tylko jeden dzień, ale było to bardzo, bardzo męczące, pomimo tego, że ekipa była super.

A Dawid Podsiadło był z tobą na planie?
Wszyscy się mnie o to pytają. Tak, był ze mną, nie był wklejony ani ja nie byłam wklejona.

Jakiej muzyki słuchasz na co dzień? Lubisz rap?
Też. Ja wszystkiego słucham, tylko nie lubię jakiegoś takiego chamskiego popu. Techno, jakieś elektryczne dźwięki, house, rap, polski, zagraniczny. To, co prostu wpada w ucho.

Na Instagramie masz profil Littlerunner, i ponad 200 tysięcy followersów. Można powiedzieć, że jesteś influencerką.
Niestety. Ale jak każdy z nich by mi dał złotówkę, to byłabym bogata (śmiech)

Sama obsługujesz to konto?
Sama. Ja nie lubię, jak ktoś za mnie coś robi, bo... Tam są moje prywatne wiadomości. Czułabym się dziwnie, jakby ktoś obcy to obsługiwał.

Zgłaszają się do ciebie sponsorzy, ludzie, którzy chcą, żebyś im coś reklamowała?
Tak. Mam teraz współpracę z Samsungiem. Kiedyś zgłosił się do mnie catering dietetyczny, ale przysyłali mi tyle jedzenia, że moi rodzice w dwójkę nie byli w stanie tego przejeść.

To chyba mądry marketingowiec dealera samochodowego po tym naszym wywiadzie powinien się do ciebie zgłosić. Najszybsza kobieta w Polsce lubi szybkie samochody. Toż to samograj.
Pożyjemy, zobaczymy.