"Hobbit, czyli tam i z powrotem" po śląsku ma tytuł "Hobit. Abo tam i nazŏd". Obraz, który znalazł się na okładce śląskiego "Hobita" namalował Grzegorz Chudy, artysta z Nikiszowca. Klasyczną powieść w śląskiej wersji wydało wydawnictwo Silesia Progress, specjalizujące się w śląskich przekładach. Już trwa przedsprzedaż książki, oficjalna premiera jest zaplanowana na 8 marca. Ale do tego czasu chyba cały nakład "Hobita" rozejdzie się w przedsprzedaży, bo już sprzedała się ponad połowa. Do 5 marca 2023 książkę można kupić z 10% rabatem przedsprzedażowym na stronie www.silesiaprogress.com. Kosztuje 39 zamiast okładkowej ceny 49 zł.
Słynną powieść fantastyczną (napisaną z myślą o dzieciach!) autorstwa angielskiego mistrza słowa, przełożył na język śląski nieoceniony Grzegorz Kulik.
Kulik to doświadczony tłumacz na śląski, czy to z angielskiego, czy z polskiego. Ma na koncie śląskie wersje takich klasyków jak "Opowieść wigilijna", "Mały Książę", "Alicja w Krainie Czarów". Przełożył też "Dracha" i "Pokorę" Szczepana Twardocha, a ostatnio - również "Kajś" Zbigniewa Rokity. - Ksiōnżka sie durkuje, a jŏch je fest rŏd z tego, jak ôna wyszła, tak ôd strōny tekstowyj, jak tyż graficznyj - pisze Kulik na Facebooku.
A sam mŏcie kōncek "Hobita", jak Bilbo Bojtelŏk trefiŏ trole:
„Bez wōntōw trole. Nawet Bilbo, mimo swojigo ôsobnego życiŏ, to widzioł: ze jejich wielkich, ciynżkich gymbōw, jejich srogości, formy jejich nōg, a już niy gŏdōm ô jejich jynzyku, co nic a nic niy pasowoł do paradnyj izby.
- Wczoraj baranina, dzisiaj baranina i, kurde, wygląda na to, że jutro znowu baranina - pedzioł jedyn ze trolōw.
- Długo już nie mieliśmy ani kawałeczka człowieka - pedzioł drugi.
- Co ten Wilhelm sobie myślał, że nas tutaj przyprowadził, to ja nie wiem. A, co gorsza, picie się kończy — pedzioł i sztuchnōł Wilhelma we łokeć, kej tyn prawie łykoł sie ze zbōna.]
Wilhelm sie zadŏwiōł.
- Zamknij gębę! - prawiōł, jak zaś mōg. - Nie możesz oczekiwać, że ludzie się tu będą wiecznie zatrzymywać, żeby być zjedzeni przez ciebie i Alberta. Zjedliście razem półtorej wioski od kiedy zeszliśmy z gór. Ile jeszcze chcecie? Bywały czasy, kiedy podziękowalibyście mi za taki kawał tłustej baraniny jak ta - Ugryz srogi kōncek baranij nogi, co jã piyk i wytar gymbã w rynkŏw.
Ja, niystety trole tak sie zachowujōm, nawet te, co majōm ino jednã gowã. Jak Bilbo to wszysko usłyszoł, to winiyn zarŏz coś zrobić. Abo mioł cicho wrōcić i ôstrzyc swojich kamratōw, że to sōm trzi spore trole we złyj launie, co pewnikym by rade sprōbowały pieczōnego cwerga abo nawet pōnika do ôdmiany. Abo mioł sie weznōńć za krōtke, porzōmne rabowanie. Legyndarny włōmowŏcz piyrszyj klasy już by dŏwno ôprōzniōł trolōm kabzy – hned dycki je to wert, jak sie poradzi – szczypnōł by baranie miynso ze patykōw, porwoł piwo i straciōł sie, a ci by go ani niy ôbŏczyli. Barzij praktyczni, ale mynij profesyjōnalni by wraziyli sztylet we kożdego ś nich, podwiela ôni by spōmiarkowali. Potym by sie radośnie spyńdziyło noc.
Bilbo to wiedzioł. Czytoł ô siyle rzeczy, co ich nigdy niy widzioł ani niy robiōł. Bōł moc zeszterowany i ôbrzidzōny. Woloł być sto mil stōnd, a jednak... A jednak jakoś niy umioł wrōcić prosto do Thorina i Spōłki ze pustymi rynkami. Tōż stoł i rozwŏżoł we ćmie. Ze rozmajtych rojberskich czynności, co ô nich słyszoł, wybiyranie trolōm ze kabzōw zdŏwało sie nojsnadniyjsze, tōż nareście zakrŏd sie za strōm zarŏz za Wilhelmym.
Albert i Tomasz poszli do beczki. Wilhelm popijoł. Wtynczŏs Bilbo zebroł ôpŏwŏgã i wraziōł małõ rynkã do ôgrōmnyj kabzi ôd Wilhelma. Bōł w nij portmanyj, co do Bilba bōł srogi jak tasia. »Ha!«, pōmyśloł barzij ôswojōny ze swojōm nowōm robotōm, jak pozornie tyn portmanyj wyciōngoł, »to je dopiyro poczōntek!« ”.
Może Cię zainteresować:
