Waryjanty ślōnskigo jynzyka
Muszymy pamiyntać,
że standardowy jynzyk je do ksiōnżki, a niy na to, żeby kożdo
ôsoba miała nim godać. Toć, niykerzi sie ksiōnżkowego
jynzyka uczōm. Jak my sie uczymy cudzych jynzykōw, to tyż sie
uczymy standardowyj wersyje, a niy tyj, co sie ja richtich na ulicy
trefi. Beztōż tyn literacki ślōnski jynzyk to bydzie we mowie tak
naprowda używany ôd auslyndrōw i ôd tych Ślōnzokōw, co bydōm
chcieli go tyż we mowie używać. Reszta mo używać swojich
lokalnych waryjantōw.
Standardy
ślōnskigo jynzyka muszōm być dwa: pōłnocny (Ôpole-Metropolijo)
i połedniowy (Cieszyn). To bez to, że cieszyńsko gwara niy doś
że je wyjōntkowo, to jeszcze jeji literacko tradycyjo trwo 400 lot,
a ôd 150 lot Cieszyniocy piszōm durch tak samo. Ta tradycyjo
musi być utrzimano.
Słownictwo
Niydowno ftoś mi
pedzioł, że jak czyto moje przekłady, to niy mo poczucio
„przaśności”. Gynau taki je mōj cwek.
My mōmy skrziwiōny
ôbroz tego, co to sōm ślōnske słowa. Jak ślōnski i polski w
siebie wkarowały, to Ślōnzocy zaczli widzieć take słowa jak
„pisać”, „ôko”, „nos”, „chodzić” itd. za polske,
tōż niyślōnske. Beztōż tyla we ślōnskich tekstach
szkryflanio, ślypiōw, kicholōw i łażynio. Toć, to tyż sōm
ślōnske słowa, ale ône majōm inksze – jak to sie prawi we
nauce – nacychowanie. To znaczy, że ôkrōm samyj podstawowyj
informacyje niesōm jeszcze wert ôpisowanyj rzeczy. Bez to „pisać”
to po prostu pisać, a „szkryflać”
to pisać brzidko. Niy pōmogajōm ślōnske słowniki, co
czynsto ani niy notujōm słōw, co sōm po ślōnsku i polsku
podobne. W efekcie ludzie niy widzōm we słowniku słowa „pisać”
i przijmujōm, że takigo po ślōnsku niy ma. A problym ze
ślōnskimi słownikami je taki, że ône sōm pisane do polōnofōnōw,
żeby zrozumieli ślōnski tekst. Tōż autōr słownika
przijmuje, że jak we tekście bydzie stoło „pisać”, to do tego
polōnofōnowi słownik niy bydzie potrzebny. Ale take słowo
normalnie funkcjōniyruje po ślōnsku.
Bez to jak jo pisza
po naszymu, to niy boja sie tych słōw, co je znōm ze tekstōw
sprzed 150 lot, a co sōm podobne do polskich. Nasi przodkowie ich
normalnie używali, tōż jo ich tyż używōm. Hiperdyjalektyzowanie
(ciśniyńcie jak nojwiyncyj alternatywnych słōw do wypowiedzi) niy
prziwroco jynzyka, ino robi ś niego karykatura. Moje pisanie je fest
umocowane we jynzyku ôd naszych przodkōw, tōż te ôsoby, co
czytajōm moje przekłady, ône gynau czujōm, że tyn mōj styl
jynzyka to je tyn normalny.
Beztōż podug mie
take powinno być słownictwo ôd standardowego ślōnskigo jynzyka:
fest sie trzimać tego, jak godali nasi przodkowie, podwiela cołki
rejester słōw, co je idzie używać we kōnszcie, naroz wziōn sie
kojarzić niyślōnsko.
Gramatyka
We gramatyce muszymy
szukać ślōnskich rozwiōnzań, bo gramatyka to je rysztowanie ôd
cołkigo jynzyka. To gramatyka stanowi, jakigo jynzyka używōmy.
Pora lot tymu nazod żech doł taki przikłod: jeźli powiym
„Jadłem klapsznitę i piłem tyj.”, to powiym zdanie po polsku;
jak powiym „Jod żech krōmka chleba i piōł żech herbata.”, to
powiym zdanie po ślōnsku. Toć, we piyrszym zdaniu żech niy
użōł kanōnicznych polskich słōw, a we drugim kanōnicznych
ślōnskich, ale to niy mo znaczynio do klasyfikacyje tych zdań.
Piyrsze je ôdmiyniōne po polsku, a druge po ślōnsku i ino to sie
liczy. Przeca jak używōmy we zdaniu słōw „kōmputer”,
„serwer”, „chipsy”, „hamburger”, to niy godōmy naroz
pōł zdanio po angelsku.
Gramatyka to je to,
co nojwarcij sie rozpływo we ślōnskim jynzyku, bo Ślōnzocy sōm
tak fest skupiyni na słownictwie, co im sie przidowo roz na świynty
czas, że coroz wiyncyj we jejich mowie polskich gramatycznych
mustrōw abo cołkym potworōw. „Jo to na dwōjka dzieci robiłam”
pado kobiyta, co ja mijōm na ulicy. „Przepraszōm” pado
mi kobiyta we sklepie. „Chciołem”, „miołem”,
„widziołem” godo nawet majster ślōnskij godki ze
jednego miasta. Toć, ftoś może pedzieć „jynzyk sie zmiynio”,
ale to niy sōm naturalne zmiany, ino ludzie coroz barzij wyrōwnujōm
do polskigo.
Beztōż szło by
pedzieć, że gramatyka we standardowym ślōnskim jynzyku powinna
trocha archajizować, bo we niydownych czasach wziōnła sie
zbliżać do polskij.
Jaki tyn jynzyk
bydzie
Standardowy ślōnski jynzyk bydzie moc przistympny do wszyskich Ślōnzokōw, bo niy bydzie ôdciepować cudacznościōm. Bydzie tyż gramatycznie fest umocowany we mowie ôd naszych przodkōw. Przede wszyskim ale bydzie sie perfekt nadować do ôficyjalnych sytuacyji, nauki i – co nojważniyjsze – kōnsztu.