Ogród zoologiczny trafił do programu przedsięwzięć budowlanych WPKiW w 1953 roku, jednocześnie z Wesołym Miasteczkiem.
Początki zoo były skromne
Tak zoo, jak i lunapark miały zaspokajać potrzeby rozrywki mieszkańców Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego. Dla śląskiego zoo przewidziano dodatkowo funkcje edukacyjne, a nawet ekologiczne. W pierwszych latach jego istnienia (do 1958 r.) udało się zagospodarować około 9 hektarów przeznaczonego na zoo terenu, ale z czasem, ze swoimi 48 hektarami powierzchni (można też spotkać się z wielkością 47,5 hektara) stało się ono trzecim co do wielkości w Polsce (wyprzedzają je Gdańsk-Oliwa i Poznań). Co ciekawe, nie było pierwszym zoo w GOP-ie. Jeszcze przed II wojną światową własne zwierzyńce posiadały Katowice i Bytom. Po zbudowaniu ogrodu w Chorzowie, przesiedlono tam zwierzęta z katowickiego i bytomskiego zoologu. Początki były skromne, ale po kilkunastu latach, w roku 1972, zoo zamieszkiwali już przedstawiciele aż półtora tysiąca gatunków zwierząt.
Pierwszym dyrektorem chorzowskiego zoo został ostatni dyrektor katowickiego, Tadeusz Bandur.
Autorem koncepcji zabudowy zoo był Władysław Niemirski, główny projektant całego WPKiW. Głównym projektantem - Mieczysław Paneth. Wraz z nim zoologiczne pawilony i wybiegi projektowali Adam Huebner, Adrian Szyndzielorz i (konstruktor) Marian Kapołka.
Wśród obiektów wybudowanych w zoo znajdziemy realizacje socrealistyczne (jak pawilony przy wejściu, które nieco paradoksalnie stowarzyszono ze słynnym ogrodzeniem i bramą z posiadłości rodu Henckel von Donnersmarcków w Świerklańcu).
Nie wszystkie pawilony zbudowano od razu
Dziś może nam się wydawać, że znane większości z nas od dziecka obiekty zoo powstały niemal jednocześnie, jednak tak nie było. Np. Pawilon Słoni ukończono dopiero w 1965 roku. To dzieło Panetha oraz konstruktorów Jerzego Fuchsa, Bohdana Boczkaja i F. Gudera. Paneth i Boczkaj to także twórcy projektu Pawilonu Żyraf (wraz z Adamem Huebnerem), oddanego do użytku w 1971 r. Z kolei oddany do użytku w 1974 r. Pawilon Antylop i Strusiów jest projektem Panetha i Szendzielorza (koncepcja zieleni F. Sojka) jeszcze z roku 1962.
Także dopiero w latach 70. powstała Kotlina Dinozaurów. Gigantyczne rzeźby, będące naturalnej wielkości makietami wymarłych gadów, o kształtach zrekonstruowanych przez warszawskich paleozoologów Polskiej Akademii Nauk, zostały wykonane przez artystów Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach - Henryka Fudalego (który był autorem tych najbardziej imponujących wielkością), Waldemara Madeja i Józefa Sawickiego, pod kierunkiem architekta wnętrz Jana Kosarza.
Na zakończenie ciekawostka. Ekspozycję prezentującą dinozaury pomyślano jako dwuczłonową. Obok figur prehistorycznych gadów w kotlince, drugim jej elementem miał być pawilon, w którym odbywałyby się wystawy i prelekcje, a także wyświetlano by filmy. Ta edukacyjna część projektu nigdy nie doczekała się realizacji - a szkoda!
(Korzystałem z opracowania Anety Borowik "Park Śląski w Chorzowie. Projekty i realizacje z lat 1950-1980")
Może Cię zainteresować:
