Stanisława Ligonia upamiętnia symboliczna ławeczka z jego posągiem pod siedzibą Polskiego Radia. To swego rodzaju katowicki pomnik Ligonia, drugim jest popiersie Ligonia w Galerii Artystów na placu Grunwaldzkim.
Nazwisko Ligonia wybrzmiewa też w nazwie samej ulicy, przy której znajduje się modernistyczny gmach katowickiej rozgłośni radiowej. Otrzymała ją na cześć jego dziadka Juliusza Ligonia, górnośląskiego poety. Niedaleko, bo zaledwie około 10 minut spaceru stamąd, na skrzyżowaniu ulic Kościuszki i Szeligiewicza, znajduje się dom, w którym mieszkał Stanisław Ligoń. Do dziś zachował się tam zaprojektowany przez Ligonia witraż.
Miejscem Katowic związanym z Ligoniem jest też
Teatr Śląski imienia Stanisława Wyspiańskiego, którego był
scenografem. A 20 czerwca 1922 roku właśnie pod Teatrem Ligoń
znajdował się w gronie osobistości witających wkraczające do
Katowic Wojsko Polskie. Ligoń – zasłużony dla sprawy polskiej na
Śląsku przede wszystkim jako działacz Polskiego Komisariatu
Plebiscytowego oraz autor satyrycznego pisma „Kocynder”, w którym
publikował pod pseudonimem Karlik, bezsprzecznie sobie na ten honor
zasłużył.
Kolejnym miejscem Ligonia w Katowicach jest obecne III Liceum Ogólnokształcące imienia Adama Mickiewicza, gdzie Ligoń pracował jako nauczyciel rysunku.
Katowice są też miejscem wiecznego spoczynku Stanisława Ligonia. Tutaj zmarł, a został pochowany na cmentarzu przy ulicy Sienkiewicza.
