Grzegorz Kulik: Kej niy trza za miasto stawiać srogij dyjoramy abo w czym Czesi sōm lepsi ôd Polokōw
„Dobri den, mōg bych zde dostat niejake jasne piwo?” – ansztrynguja jynzyk. Szynkarka patrzi na mie ze miszōngym zdziwiynio i niyzrozumiynio. „Jasne?” – przeciōngo słowo. Widza, że jeji mōzg robi na połnym szwōngu. Mōj czeski to je piyńćdziesiōnt słōw i zachodniosłowiańsko intuicyjo, tōż moc sie spodziywać niy idzie. Szynkorz ze poru metrōw pado dō nij: „světle!”, a jo wtynczos już wiym, że mōm jakoś niyszczyńśliwo relacyjo ze słowami, co pochodzōm ôd światła. Pora lot tymu nazod we Jymielnicy żech w szynku ôboczōł we myni „światło kapusta” i żech spytoł, czy modryj niy majōm. Mieli. Nazywo sie „światło kapusta”.