Było ich dwóch: Górnik i Hutnik. Pierwszego stworzył Stanisława Marcinów, ten sam co rzeźby Trojak i Kujawiak przed Dużym Kręgiem Tanecznym. Natomiast Hutnik był dziełem rzeźbiarza Jana Ślusarczyka z Warszawy. Nie jest to jedyna jego rzeźba w WPKiW - inna to Krakowiak przy jednym z Małych Kręgów Tanecznych.

Socrealistyczne rzeźby Hutnik i Górnik zostały początkowo (czyli w pierwszej połowie lat 50.) ustawione na honorowym miejscu powstającego Parku, bo przed tak zwanym wówczas Pawilonem Informacyjnym. To dzisiejsza dyrekcja Parku Śląskiego. Próżno by tam jednak szukać obydwu rzeźb. I o ile Górnika Marcinowa znaleźć jest stosunkowo łatwo - stoi on obecnie u dolnego końca alei Gwiazd, gdzie codziennie mijają go setki albo i tysiące osób i gdzie od lat wtopił się w tamtejszy krajobraz - o tyle z Hutnikiem Marcinowa sprawa ma się inaczej. Mimo iż ustawiono go może ze dwadzieścia kilka metrów od kolegi.

Jeżeli chcecie zobaczyć rzeźbę Hutnika, szukajcie go za ogrodzeniem nieczynnej restauracji "Parkowa" (późniejszy "Marysin Dwór"). Stoi tam w chaszczach pod kępą drzew i dobrze ją widać dopiero od strony Małego Stawu.

Rzeźby Ślusarczyka w Parku Śląskim nie mają szczęścia. Parę tańczącą Krakowiaka wandale pozbawili głów (zrekonstruowane wyglądają inaczej niż oryginalne), Hutnik marnieje w krzakach.

A może tą zapomnianą i jakby nikomu niepotrzebną , a intrygującą rzeźbą (kojarzyć się może z jakimś lordem Sithem ze "Star Wars") zainteresowałoby się Muzeum Hutnictwa w Chorzowie?